It would be so nice.. growing old with you

Okay, magmala-Jenna Hamilton muna tayo at magbalik-loob sa blogging.

****

These days had been a roller coaster ride.. Kulang nalang eh mapraning ako sa sobrang daming nangyari. Siguro nga everything happens for a reason. I had the courage to let go of something that's been holding me back for too long.. it wasn't easy pero I needed to.  After several sleepless nights, crying myself to sleep, I realized that being happy is a choice.

Now, I chose to be happy.. Sana lang hindi umikot pabaliktad yung mundo at pagsisihan ko yung mga pinaggagagawa ko.

Natatakot na tuloy ako.. siguro may mali sakin as a "karelasyon". Wala namang taong perfect. I just hope that one day may darating na super compatible with me, yung pupunan yung kakulangan ko.

Again, hindi ako perfect. Inaamin ako may pagkapraning ako. Minsan iniisip ko na hindi narereciprocatan yung love na binibigay ko sa isang tao.. kaya ayoko masyado maattach sa isang tao kasi may fear ako na baka temporary lang... na baka after everything mauwi lang sa wala. Masakit yun. Alam ko na yung feeling na yun.

HIndi naman ibig sabihin nun eh titigil na kong magmahal... go pa rin ako until makita ko yung lalaking talagang para sakin. Naniniwala naman ako dun.. sa soulmates, sa destiny. Syempre sa dinami dami ng tao sa mundo, you'll end up with only one person :-)